JW Goethe był częstym bywalcem uzdrowiska Bílina. Razem z ważnymi ówczesnymi naukowcami zajęli się poszukiwaniem prawdziwego niemieckiego stratowulkanu. Poważnym kandydatem była Bílińska góra Bořeň, ale sam A. Reuss doszedł do przekonania, że to nie jest prawdziwy wulkan. Dziś wiemy, że jest to wulkanizm freatomagmatyczny, wulkan znajdujący się pod powierzchnią morza. Widzimy tu oryginalną rycinę Goethego przedstawiającą Bořná.
Wpis encyklopedyczny w czasopiśmie „Musea krápto českého”. Ciekawostką jest wykorzystanie „pisowni sprzęgłowej” nowo powstających zasad języka czeskiego. „W Teplicjch, gdzie godzinna podróż gestami, będzie potrzebne dużo wody Bilin od gości”.
Budynek ośmiokątnej rozlewni Skalní i Josefova pramene Bílinské kyselky. Zdjęcia z rozlewni w Bílinie wykorzystano w austro-węgierskich podręcznikach jako ilustrację wzorowego i higienicznego miejsca pracy. Całość napędzana była nowym silnikiem elektrycznym o mocy 100 koni mechanicznych.
Rewizję i poszerzenie strefy ochronnej dla znanej na całym świecie i ważnej Bílinskiej kyselki ustanowiono w Pradze w biurze gubernatora górniczego 18 kwietnia 1891 roku
Poszukiwanie nowych metod zbierania sprężyn. Kierownictwo prac powierzono czołowemu europejskiemu balneotechnikowi, panu Arnoldowi Scherrerowi z Bad Ems.
Dodatkowa rejestracja znaku towarowego BILINER SAUERBRUNN w carskiej Rosji. Marka była tak znana, że przez wieki sprzedawana była na terenie Rosji, a zarejestrowanym znakiem towarowym stała się dopiero znacznie później.